Satara, Shimuwini en Berg en dal

13 t/m 19 juni

Kruger National Park- Satara-Shimuwini-Berg-en-Dal

Satara staat bekend om zijn katachtigen en we hopen ze hier dan ook veel te zien. De eerste twee nachten hebben we huisje A3 en de laatste nacht huisje E116, in deze tijd is het überhaupt moeilijk om een huisje te krijgen dus we zijn al blij dat het ons gelukt is om er drie nachten te boeken. Na een lange rit met veel bezichtigingen zien we aan het einde van de dag nog een gigantische mannetjes leeuw. (naja zien, ligt languit op zijn rug in het hoge gras te maffen dus we zien alleen zijn poten)

Dag twee in Satara brengt ons twee andere grote mannetjes leeuwen vlak langs de verharde weg. In Kruger betekent dit een soort van file rijden om hen te kunnen zien (iets wat wij absoluut minder vinden aan Kruger) verder zien we die dag bar weinig maar kunnen ' s avonds wel genieten van de braai en onze favoriete Savanna Dry! Dag drie besluiten we de route langs de Timbavati River te pakken en we hebben het geluk om twee nog grotere mannetjesleeuwen (later blijken het er drie te zijn als ze besluiten te gaan brullen) te zien. Ditmaal zonder Kruger roadblock want de meeste mensen blijven liever op de verharde hoofdwegen. Zodoende kunnen we dus een tijdje van deze twee broers genieten zonder ronkende SUV's om ons heen. Maar wat een geluid dat gebrul, het gaat dwars door je hele lichaam en geeft ons kippenvel van top tot teen. Deze dag helaas geen luipaard maar we zien wel vele andere dieren en grote kuddes olifanten. Satara was heerlijk maar het is tijd voor een iets intiemer camp, een Bush camp. Op naar twee nachten Shimuwini Bush Camp! Een klein camp dus met maar 10 huisjes en vrij afgelegen van de hoofdroutes. Het ligt heerlijk aan een vol staande rivier waar we besluiten niet te veel te gamedriven maar gewoon eens lekker te relaxen aangezien al die dagen in de auto zitten ook best vermoeiend is. Hier lees ik dan ook mijn twaalfde boek uit en Mies zijn eerste. De tweede dag doen we wel een gamedrive en tegelijk wat boodschappen in Mopani Camp. Shimuwini en Mopani liggen een stuk noordelijker in het park, ongeveer op 2/3 vanaf het zuiden gezien. Dit houdt in dat er ook minder dieren zijn, echter aan onze rivier bij het Camp is het een komen en gaan van dieren, waaronder een grote kudde olifanten. Bovendien zorgen de altijd aanwezige nijlpaarden sowieso voor het nodige entertainment, vooral de twee pasgeboren. Zo klein hebben we ze nog nooit gezien... Al met al is Shimuwini ons zeer goed bevallen en Mies heeft eindelijk z'n Afrikaanse groene duiven gezien dus hij is zo blij als een kind. Als we weg gaan na twee fantastische dagen Shimuwini kiezen we voor de directe route naar de hoofdweg en niet voor de waterkant route, hierdoor komen we tegenliggers tegen die zeggen dat we bij de hoofdweg naar links moeten ipv naar rechts want er staan wilde honden op de weg (heel zeldzaam om deze tegen te komen in Kruger, omdat ze zich continue verplaatsen). Jaja denken wij, die zullen wel weg zijn wanneer wij aankomen maar nee, we hebben geluk! Deze roedel bestaat uit 6 volwassen honden en zelfs 1 puppy. Over het lot van de overige puppy's denken we maar niet te lang na... We delen deze sigthing met een vrouw die verbaasd kijkt als we na ruim 1,5 uur weg willen rijden. Zodra we vertellen dat we nog naar Berg-en-Dal moeten geeft ze ons het advies om dit via het Kruger zelf te doen en niet buitenom te rijden. Je doet er waarschijnlijk iets langer over maar wie weer wat je allemaal tegenkomt. We besluiten haar advies op te volgen en ook hier zie je maar weer...wees op het juiste moment op de juiste plek want dankzij dit advies hebben we de meest fantastische sightings gehad! Wilde honden, giraffen, olifanten, buffels, wilde beesten, impala's, civette, leeuwen, jagend luipaard, hyena, neushoorns en natuurlijk de gebruikelijke impala's, zebra's en meer van dat spul. We moesten er alleen wel 270 kilometer voor rijden. Maar wat een top dag!

We komen precies op tijd aan bij de gate in Berg-en-Dal, mooi verblijf op het eerste gezicht maar zodra we het huisje zien valt dit meer dan tegen. Erg oud, vies en niet iets waar we twee nachten gaan slapen en ons verblijf in Zuid-Afrika mee willen afsluiten. Na een matige nachtrust doen we nog een onsuccesvolle game drive en vertrekken naar La Roca Guesthouse in Nelspruit. Hier verbleven in 2010 ook onze laatste nacht en dit was ons destijds zeer goed bevallen. Even wat luxe en de Bush van ons afspoelen voordat we weer naar huis moeten. Ook bestellen we weer sushi, schrijven onze laatste verhalen en maken we onszelf en onze koffers klaar voor vertrek. De foto's bij onze laatste verhalen volgen snel, ze zijn de moeite waard!

Kruger National Park- Lower Sabie

10 t/m 13 juni 2015

Kruger Park, lang over gefantaseerd en gedroomd. De afgelopen jaren lieten wij onze gedachten vaak afdwalen naar dit park en de ervaringen die we in 2010 hebben opgedaan. Vandaag is het eindelijk al zover! Na de bird hide sessie in Zimanga nemen we afscheid van Hendri...enigszins met weemoed. In Mkuze even de tank volgooien en tegelijkertijd een to go hamburger halen bij Wimpie (ons ontbijt voor vandaag). Een rit van 3 uur naar de borders van Swaziland, ons uitschrijven uit Zuid Afrika en een paar honderd meter verder ons inschrijven in Swaziland. Ze zijn inmiddels geautomatiseerd, dus al die onnodige papiertjes invullen hoeft niet meer en zo zitten we binnen een kwartier weer in de auto op weg naar de andere kant van Swaziland om het ritueel daar weer te herhalen, maar dan precies andersom. Na ruim 5 uur rijden en boodschappen te hebben ingeslagen komen we eindelijk aan bij Crocodile Bridge onze entree van het National Kruger Park die bruusk verstoord wordt door misschien wel de grootste olifant die wij ooit gezien hebben met enorme slagtanden. Hij staat midden op de brug dus dat wordt geduld hebben. Uiteindelijk kunnen we verder. Via de S28 rijden we naar onze eerste drie overnachtingen, Lower Sabie. Onderweg komen we de grootste kudde buffels tegen die we ooit aanschouwd hebben en vlak daarna schreeuwt Mies keihard STOP en nog wat woorden die ik niet verstond. Wat bleek...een Pangolin. Een dier wat met uitsterven bedreigt wordt en nog minder vaak gezien wordt dan het luipaard. Wat een goed begin van ons verblijf. Vol van deze bezichtiging tuffen we op ons gemak verder...love to be back!!!

In Lower Sabie hebben we een heerlijk huisje aan het hek met helaas wat rumoerige buren...gelukkig blijven ze maar 1 nacht en hebben we de twee nachten daarna gezellige Zuid - Afrikaanse buren.

Dag 2 in Kruger is waanzinnig we zien allerlei dieren en prachtige landschappen. We starten met 4 hyena's en wel honderden gieren die bezig zijn een al 5 dagen door leeuwen gedode giraf aan stukken te scheuren. Hierna rijden we verder via Mlondozi Dam naar Skukuza waar we lekker lunchen en even Wifi hebben en ook hier leuke berichten krijgen waar we erg vrolijk en blij van woorden! Deze goede berichten geven ons hierna een ultiem geluksmomentje...eindelijk na zoveel jaar en kilometers gereisd te hebben ligt daar ons luipaard in een boom. We saw à Leopard!!!!

De rit terug is iets langer dan we dachten dus moeten nog even buiten de regels om (je mag niet harder dan 40 op gravelwegen en niet harder dan 50 op asfalt) flink wat gas geven. Die avond hebben we super gezellige Afrikaanse buren waar we lang mee kletsen. Twee ouderen mensen die jaren een farm hebben gerund en net met pensioen zijn. Voor het eerst hebben we ook wat moeite om de braai aan te krijgen aangezien het hout wat we gekocht hebben bijna boomstammen zijn en eer dat een keertje vlam vat. De buurman heeft hetzelfde probleem en schiet ons vriendelijk te hulp. We hebben vuur! Voor de eerste keer is het mies zijn beurt om lekker te braaien, een broodje hamburger staat op het menu, ik geef aan dat het er vier zijn maar Mies beweert dat het gewoon twee grote zijn. Afijn hij kookt...niet mee bemoeien. Als de buurman het niet kan laten om toch even naar onze braai te kijken blijken het wel vier hamburgers te zijn en zit er nog plastic tussen. We hebben hier goed lol om gehad, helemaal toen ik het afronde en ongezien mies een hamburger gaf met nog een stuk overgebleven plastic whahahaha. Als we eindelijk van de slappe lach zijn bijgekomen komt de buurman met een verhaal over een traditie na de braai. In Africa we have à tradition after braaiing, we jump de fence (staat onder hoge voltage) swim as soon as possible to the otter Side of the rivier (vol met nijlpaarden en krokodillen) and back, then look who's the chicken (bangerik). Na een enorm lachsalvo verschijnt Mies is zijn zwembroek in de deuropening....hahahaha....de buurvrouw concludeerde daaruit dat haar man de bangerik was.

Twee dagen erna blijkt de weg waar we het luipaard hebben gezien een ultieme geluksweg waarbij 11 leeuwinnen voor onze neus op Kudu's jagen. Helaas mislukt hun aanval, maar wij vinden het top! Die dag zien we in totaal 22 verschillende leeuwen, waarvan 1 mannetjes leeuw. Als we die middag in de omgeving van Tshokwane met ruim 14 auto's een groep van 10 leeuwinnen aan het volgen zijn en staan te wachten langs de waterkant op het ultieme fotomoment.. wat uiteindelijk niet komt... hoor ik een andere vrouw aan de andere kant van de weg zeggen, dont you see the Leopard in the tree over there. We kijken om en zien hem nog net de boom uit rennen....een lichte vloek komt uit me mond. Maar we hebben m wel gezien. Zo zie je maar everything can happen in the Bush. Op naar Satara!

Zimanga

6 t/m 10 juni 2015

St. Lucia, Nkonkoni Bush Camp en Zimanga

Na een heerlijke nacht binnen waarbij we de sterke windvlagen buiten konden horen en de regen op de straten konden horen kletteren stelden we ons de vraag gaan we blijven of gaan we hoger op naar beter weer?!? Gelukkig weet Mies veel van de omgeving af en hadden we al snel een andere optie gevonden. Als het na het ontbijt nog steeds zo was zouden we een beslissing maken en de geplande paardrijd rit over het strand en door de Bush cancelen. Gelukkig werd het tijdens het wederom goed verzorgde ontbijt droog. Tijdens dit ontbijt raakten we in gesprek met twee Nederlanders waarvan hun dochter twee maanden stage loopt vlakbij Kruger en zij gaan vandaag de oostkant van het Wetland park bezoeken. Wat gaan wij doen tot 13 uur....beetje in het stadje rondhangen of toch de Wetlands in? Op advies van de vervangend manager (Hanna) besluiten we de westkant van het St. Lucia Wetlands park te bezoeken. Zodra we daar binnen rijden vinden het beide prachtig en besluiten direct zodra Hanna ons belt of het mogelijk is om het paardrijden te annuleren ( gelukkig kon dit....en achteraf scheelde dit ook veel geld en waren we extra blij dat we dat niet gedaan hebben). Aan de westkant zien we in het begin veel verschillende vogelsoorten, hertachtigen en Vervet en Samango apen. Het is duidelijk dat de apen aan de westkant niet gewend zijn aan mensen. Ze bekijken ons met veel nieuwsgierigheid en volgen elke bewegingen die we maken. Er is 1 aap bij die letterlijk elke beweging die ik maak probeert na te doen...zo cute! Als we verder rijden komen we ook neushoorns tegen (lucky day). Aan het einde van de ochtend komen we in een bepaalde loop luipaard sporen tegen....ondanks dat we de loop drie keer opnieuw gereden hebben spotten we hem helaas niet...balen! We rijden pas tegen sluitingstijd vanuit het park weg na een heerlijke en vooral zonnige dag.

De ochtend erop horen we van de Nederlanders dat zij aan de oostkant in volle glorie (midden op de weg) een tijdje naar een luipaard hebben staan kijken. Wij komen al vier jaar in zuidelijk Afrika en moeten echt moeite doen (nog maar twee keer gezien) en zij hebben bij hun allereerste bezoek aan zuidelijk Afrika direct geluk. Zo zie je maar het is ook een kwestie van geluk hebben!!! Nadat we alles gepakt hebben, boodschappen hebben ingeslagen voor ons verblijf in Nkonkoni Bush camp besluiten we nog even naar de omgeving aan het strand te gaan om de Indische oceaan nog een keer om al zijn kracht en schoonheid te bewonderen voordat we vertrekken richting Nkonkoni Bush Camp.

Op Nkonkoni verblijven we alleen 's nachts en in de paar resterende middag uren. We zullen samen onder begeleiding van een gids vier game drives maken en Mies twee birdhide sessies in Zimanga. Zimanga is een reservaat wat speciaal is opgezet voor fotografen met verschillende schuilhutten zodat je optimaal kan genieten van het verschillende wild en het fotograferen hiervan. Het enige wat ze hier niet hebben zijn leeuwen. Mies verheugd zich werkelijk al maanden op deze plek aangezien hij het fotograferen steeds leuker gaat vinden en mijn inziens ook prachtige foto's kan schieten. Daarnaast zijn er een maand geleden wilde honden puppy's geboren. Normaal gesproken kan je wilde honden puppy's pas met de leeftijd van 3 maanden voor het eerst zien, maar bij toeval heeft de eigenaar van Zimanga het alfa vrouwtje zien graven en zodoende kunnen ze de den opzoeken diep in de Bush. Ik ben erg benieuwd!

Als gids hebben we Hendri Venter, hij is een professionele fotograaf (google of facebook maar op zijn foto's) en privé gids die sinds een maand bij Zimanga aan het werk is. Hierdoor hebben we er helemaal zin in. We delen de auto met een duidelijk niet om geld verlegen zittend Afrikaans stel (gewapend met Swarovski verrekijkers, de duurste outdoor kleding, dure lenzen en vooral dure lodges die ze tijdens hun trip bezoeken).

Hendri geeft aan dat we als eerst opzoek gaan naar 1 van de cheetah's welke is gechipt zodat de gidsen hem via satelliet apparatuur kunnen opsporen. We hebben hem al snel gevonden en mogen de auto uit...een beetje raar mijns inziens, het is namelijk gewoon een wilde cheetah die 2 dagen eerder nog een impala heeft verslonden... deze mannetjes cheetah heet Kalahari en is inmiddels gewend geraakt aan mensen en ziet ons dus niet meer als bedreiging. Mies ligt direct half op zijn buik op minder dan 4 meter afstand foto's te schieten. Prachtig deze cheetah!! Hierna gaan we op zoek naar de wilde honden en komen uiteindelijk net op tijd voor de terugkeer van de rest van de roedel te zien. Moeder blijft bij de puppy's (in dit geval 13 stuks) en de rest gaat jagen. Zodra ze een prooi te pakken hebben rukken ze deze met alle geweld uit elkaar, vreten het op en zodra ze terug komen bij de den braken ze het gegeten vlees op en voeren eerst alle puppy's en daarna de moeder hond. De geluiden en de hiërarchie en tegelijkertijd de samenhorigheid van deze dieren is adembenemend om naar te kijken. Wat een top avond!

Het enige nadeel is dat we 's avonds in het pikkedonker zelf terug moeten rijden...goed opletten dus. Bij terugkomst zijn we vrij moe en gaan met een reep chocolade als avond eten al om 19.30 uur slapen....in de ochtend gaat de wekker al om 5.00 uur.

's ochtend hebben we een game drive met Brendan Jenings...enigszins feministisch maar weet met veel kennis en humor er een toplichtend van te maken met als hoogte punt een very close encounter met een mannetjes olifant. Gelukkig luistert hij goed naar Brendan zodra de olifant de auto nog wat nader wil onderzoeken. Aan het einden van de middag mag ik gratis mee naar de bird hide ( in mijn uppie bij het chalet zitten vindt ik toch wat minder) en aangezien ik geen foto's maak maar een boek lees en stiekem van deze unieke mogelijkheid geniet. Mies heeft het super naar zijn zin en weet met een aantal tips van Hendri waanzinnige foto's te maken. De gaafste is die van de visarend!

Na de hide sessie gaan we opzoek naar het luipaard wat we helaas niet vinden...maar we spotten wel een andere (geen gehipte cheetah) die de gidsen zelf bijna nooit zien en een aardvarken. De tweede keer voor ons maar nu erg dichtbij en voor onze gids en de twee Zuid Afrikanen de eerste keer. Na terugkomst stoken we een flink hoog vuurtje en maken een heerlijke braai. De hemel staat strak van de sterren en op het moment dat we deze willen gaan fotograferen horen we alarm roepen van de jakhalzen, apen en nyalas. We besluiten geen risico te nemen aangezien dat betekent dat er een luipaard of hyena in de buurt kan zijn.

Na wederom een heerlijke nachtrust gaat de wekker en besluit mies naar het toilet te gaan. Met een harde holy fuck komt hij het toilet uit rennen en roept dat er een slang zit. Later blijkt dit een Tiger snake te zijn, ongevaarlijk maar geven wel irritatie als ze je bijten.

Bij terugkomst blijkt het personeel en de managers hem niet gevonden te hebben, waar ik persoonlijk niet zo blij mee ben. Ze zeggen dat het vanzelf door 1 van de gaten het huis weer kan verlaten...jaja...ik vertrouw het nog voor geen meter. Deze ochtend vertrekken we wederom vroeg richting Zimanga waar een ochtend game drive op het programma staat. Hendri besluit eerst naar de wilde honden te gaan aangezien het voor de Twee Zuid-Afrikanen de laatste ochtend is voordat ze naar een ander ontiegelijk dure lodge vertrekken. Als we aankomen zien we alleen het alfa vrouwtje liggen en de puppies zijn nog in hun den. Aangezien dit wel even wachten wordt vragen we ondertussen aan Hendri om wat verhalen over zijn ervaringen te vertellen. Sinds 5 jaar heeft hij zijn baan als it'er opgegeven en heeft hij in eerste instantie als privé gids gewerkt en werkt hij ook als professioneel fotograaf. Hij gunt ons een kijkje in zijn foto's welke werkelijk stuk voor stuk echt waanzinnig zijn.

Hij houdt van lage foto's dus hij gaat vrijwel altijd uit zijn auto. Hetgeen wij die middag wederom gaan doen bij de Cheetah aangezien we nog geen mooie foto's hebben met goed licht. Licht is alles in de Bush en vanmiddag gaan we voor The golden light hours.

Na ruim 2 uur wachten gebeurd er nog steeds niks...de andere honden lijken al terug te zijn van de jacht aangezien hij nog 1 andere ziet liggen en besluiten weg te gaan, zodra we de hoek om in zien we toch een gedeeltelijk van de roedel terug lopen en besluiten we rechtsomkeert te maken en snel terug te rijden. We zijn net op tijd en zien de puppies nog beter en een waanzinnig ritueel van voeding en schattige geluidjes! Fantastisch dit! Een super morning drive met als afsluiting warme chocolade melk in een lekker zonnetje met sun birds. Aangezien we vanmiddag alleen zijn stekt Hendri voor om eerder af te spreken zodat we wat meer tijd hebben om de Cheetah op te sporen...dit betekent dat we maar twee uur hebben om ff te douche en te eten...maar wij vinden het heerlijk in de Bush dus kom maar op.

's Middags weten we uiteindelijk de Cheetah te vinden boven op een berg. Hendri heeft aan dat we hem moeten volgen en zo lopen we een behoorlijk stuk door de Bush. Ineens zien we hem en de Cheetah besluipt ons in aanvalshouding, kop omlaag, schouders omhoog en klaar om in actie te komen. Mijn hartslag schiet hierdoor al wat omhoog maar zodra de Cheetah een schijnaanval doet slaat die enigszins in mijn strot. Maar ik vertrouw de gids en al snel blijkt dat hij Hendri's camera voor voedsel aanziet aangezien hij twee dagen geleden op 2 meter afstand foto's heeft genomen terwijl de Cheetah een prooi aan het veroberen was. Aangezien het licht nog niet goed is besluiten we een sundowner toedoen en later terug te komen. Als we terug komen voel ik me al meer op mijn gemak en fotografeer en film lekker mee. Hierna op zoek naar het luipaard....helaas wederom geen geluk. Er lijkt wel een vloek op te rusten! Ondanks dit heeft Hendri ons een top tijd bezorgd hier in Zimanga...ze doen iig niet moeilijk over tijden. We hadden vandaag bijvoorbeeld een game drive van 3 uur betaal maar we hebben er 6 uur overgedaan. Mies en Hendri besloten namelijk samen om aan het einde nog een uurtje sterren en de Melkweg te gaan fotograferen hahaha. Mies heeft iig een heleboel geleerd van deze fotograaf.

Nog 1 nachtje en een bird hide sessie te gaan en dan naar KRUGER!!! Hoop dat we daar meer geluk hebben met de luipaarden.

Elephant Rock Private Safari Lodge Deel 2 & St. Lucia

2 t/m 6 juni 2015

Na terugkomst van de ochtend game drive waarbij we beide soorten neushoorns hebben gezien blijkt dat Fred zich niet goed voelt en zowel last van zijn keel als van zijn longen heeft. We zien dus alleen zijn vrouw Wilma bij het ontbijt. We vinden het echt sneu, heeft ie een leuk verblijf gewonnen, is ie ziek. Aangezien geen van de gasten wat bij zich heeft besluit ik in mijn medicijn tasje te duiken en wat te overhandigen. De rest van de overgebleven dagen kan ik iig niet meer stuk voor hun haha. Wat wij gek genoeg belangrijker vinden is dat we zelf geen griep oppikken tijdens deze vakantie en we zijn dan toch ook wel een beetje blij dat we Fred weinig tot niet zien. Tijdens het ontbijt komt Lee-ann, de manager met slecht nieuws...de door ons gereserveerde full body massage (wat volgens de reviews erg goed schijnt te zijn) gaat wegens familiaire omstandigheden van de therapeut niet door. Toen ze zei dat ze slecht nieuws had, dachten wij aan iets veel ergers en maken haar dan ook duidelijk dat het echt niet erg is. In plaats daarvan hebben we de gelegenheid om een nieuwe vriendschap te sluiten en wel met Ruby de huishond. Ze besluit dat ze Mies wel erg aardig vindt en kruipt tegen hem aan op de bank en valt al snurkend in diepe slaap! Dit houdt zelfs beide managers van hun werk af hahaha Dit verblijf bij Elephant Rock moet niet te lang duren hoe lekker en fantastisch het ook is, want de hoeveelheid en kwaliteit van het eten dat we aangeboden krijgen is meer dan perfect. Tijdens de game drive die middag heb ik al direct spijt dat ik geluncht heb...het is op zijn zachtst gezegd nogal een hobbelige rit en de maaltijd drukt behoorlijk op mijn blaas en op het moment dat ik bijna in mijn broek plas komen we midden in een kudde buffels terecht....ff wachten dus haha!! De buffels komen letterlijk op minder dan een meter afstand langs de auto en we durven en kunnen hierdoor nauwelijks bewegen. Als ze eenmaal voorbij zijn komt er een melding via de board radio binnen dat de leeuwenwelpjes wederom gesignaleerd zijn.....nog niet plassen dus... Als we eenmaal stoppen voor thee, koffie en warme chocolade kan ik eindelijk mijn pit-stop maken. Zodra ik terug kom zeg ik voor de grap dat ik geen leeuw of luipaard ben tegengekomen. Stephanie de ranger verteld hierop het ene na het andere verhaal van close encounters...totdat ik zeg dat er een olifant aankomt...binnen mum van tijd zaten we in de auto en reden we weg hahaha! Na die ochtend een laatste game drive te hebben gedaan met helaas weinig wild door het wat koude weer moeten we deze fantastische plek verlaten. Er staat ons een rit van ruim 6 uur naar St. Lucia te wachten. In 2010 zijn we hier ook geweest, maar hebben we vanwege regen en wind meerdere activiteiten niet kunnen doen. Bij aankomst is het gelukkig top weer! Zodra de avond valt wordt het koud en winderig en zien we tijdens de night drive op een Bush pig en enkele hertachtigen na geen reet. Die nacht gaat het er stormen ...wederom geen walvistour dus (shit...mooi k....). Hier balen we toch wel lichtelijk van. De dag erna besluiten we het iSimangaliso Wetland Park in te gaan. Dit ligt langs Zuid-Afrika's noordkust KwaZulu-Natal en is een sublieme bestemming. Het staat zelfs op de lijst van werelderfgoederen. Het park werd in december 1999 als eerste park van Zuid-Afrika op de Werelderfgoedlijst geplaatst en werd de Wetlands Authority opgericht om het gebied te beheren. Daarvoor moesten echter eerst 16 percelen land worden samengevoegd - een combinatie van staatsgronden, voormalige militaire zones en bossen voor economische exploitatie. Met een omvang van 260.000 hectare is het park, dat uitgroeit tot een belangrijk nationaal park, tegenwoordig een van de grootste van Zuid-Afrika.Het is dan ook een verbazingwekkend natuurfenomeen met vijf ecosystemen. Hier bevinden zich koraalriffen, strand- en kustbossen, zout- en zoetwatermoerassen; open riviermondingen; weelderige kustvlaktes en drogere bosgebieden. Dikke beboste kustduinen, waarvan sommige tot de grootste begroeide duinen ter wereld behoren, scheiden de zee van het land langs de 280 km lange kust. In dit park ga je terug in de tijd met de zandbossen van de fossielrijke, westelijke stranden van Lake St Lucia. Hier laten de sedimentaire rotsen een verbazingwekkend goed bewaarde collectie zeefossielen zien van uitzonderlijke wetenschappelijke en geografische betekenis. Tegenwoordig bestaat het uit twee delen de westkant en de oostkant. Vandaag kiezen we voor de oostkant met als eindbestemming Cape Vidal een prachtig strand waar we heerlijk een paar uurtjes hebben kunnen relaxen met een fantastisch zonnetje. Verder zien we helaas vanwege de wind weinig dieren in het park en hebben geen geluk met het zien van 1 van de vele luipaarden die in dit park rondsluipen! Om 15 uur moeten we terug zijn bij ons verblijf omdat we worden opgehaald voor een bootcruise. Helaas zien we ook hier weinig Hippo's en andere vogelsoorten en op de terug weg trekt de wind zo hard aan dat het lijkt of we op open zee zitten. In tegenstelling tot de cruise in 2010 valt dit dus ook best tegen. Gezien het nog slechtere weer wat in St. Lucia verwacht wordt besluiten we de volgende dag onder begeleiding van EuroZulu in een grote 4x4 waar we gewoon moeite hebben om in te klimmen naar Hluwehluwe/ Imfolozi game park te gaan. De eigenaar (Jeff) is onze gids vandaag en samen met nog een gezellig ander Nederlands stel die ook al eerder in Afrika en de bush zijn geweest (door ervaren ogen kijk je toch anders de bush in en zie je meer) gaan we op weg. In 2010 hebben we hier een paar nachten overnacht en vooral veel neushoorns gezien. Nu onder begeleiding van een fantastische gids die echt passie heeft voor wat hij doet rijden we in het begin flink door, hij besluit koffie en ontbijt te doen op een prachtige plek waar de Imfolozi rivier door heen stroomt. Echter staat deze geheel droog en dit verklaart direct waarom er in St. Lucia geen water is...als de rivier hier droog staat heeft St. Lucia geen water. Na het ontbijt rijden we verder en vinden we al snel heel veel leeuwen sporen, een groep van 13 stuks verteld Jeff. Hij stapt uit en laat Mies en het andere Nederlandse stel de sporen zien en juist op dat moment hoor ik de leeuwen keihard brullen aan de andere kant van de auto...we zien ze niet maar kunnen de buffels zien rennen en horen uiteindelijk met bijna een hartverscheurend geluid hoe ze de buffel doden en opvreten. Maar helaas kunnen we dit alles niet zien en alleen horen...zo dicht bij en tegelijkertijd zo ver weg .... Hierna scheuren we letterlijk en figuurlijk door het park heen zodra we horen dat er een jagende cheetah is gesignaleerd ....als we onze armen omhoog doen is het net alsof we in een lange rollercoaster zitten. Maar het harde rijden is niet voor niets....we zien de cheetah en daarna zelfs twee die jagen op impala's. Je ziet ze alle kanten opschieten en opeens is het stil....de kill is gemaakt...maar wederom net niet waar wij ze kunnen zien. Maar nu hebben we iig voor het eerst echt goed in het wild een cheetah kunnen zien. De dag kan niet meer stuk iig! We zijn blij dat we de keuze hebben gemaakt om juist vandaag naar het binnenland te trekken want in St. Lucia is het bar en boos. Nu zitten we ook wel ingepakt met skimuts, sjaal, handschoenen en heel veel lagen in de auto, maar we hebben iig geen regen. Na een heerlijke braai waar we ook een beetje konden opwarmen laat Jeff ons nog meer mooie plekken zien in het park waardoor we echt anders tegen dit park aankijken dan in 2010...we hebben toen veel gezien maar ook veel gemist. Mocht er iemand gaan...boek Jeff! Bij terugkomst waren we redelijk vermoeid zijn we snel lekker gaan eten en daarna vroeg ons bedje ingedoken.

Elephant Rock Private Safari Lodge Deel 1

31 mei & 1,2 & 3 juni 2015

Elephant Rock, Nambiti Private Game Reserve

Terwijl het Rademaker Familieweekend in volle gang is (wat wij dit jaar helaas moeten missen) gaan wij op weg naar onze volgende bestemming, Elephant Rock Private Safari Lodge in Nambiti Private Game Reserve waar wij een aantal heerlijke dagen tegemoet gaan.

Een sfeer waarbij je, je praktisch thuis voelt en waar je van overal in de lodge en de huisjes uitzicht hebt op een grote waterpoel waar je gedurende de dag alle dieren kan zien komen en gaan. Bij aankomst moeten we onze auto parkeren en worden we vandaar opgehaald en naar ons huisje gebracht, vanaf nu kunnen we echt genieten en worden we compleet in de watten gelegd. Bagage hoeven we zelf niet te dragen, eten hoeven we niet te koken en we worden door Stephanie (Ranger) twee maal per dag door het reservaat rondgereden. Ook hebben we weer wifi en telefonisch bereik.

Naast ons zijn er nog 4 gasten, twee Zuid-Afrikaanse koppels. Een ouder stel en een jong stel die de dag voor aankomst getrouwd zijn en duidelijk qua game drives niks gewend zijn. Tijdens de eerste game drive komen ze bijna in complete ski outfit naar buiten....

De eerste game drive is het direct raak! Eindelijk van heel dichtbij (2 meter), twee grote mannetjesleeuwen en als toetje ook nog een vrouwtjes leeuwin met 3 welpjes van 10 maanden oud. Aanvankelijk liggen ze heerlijk te luieren in het gras waardoor fotograferen enigszins moeilijk is. Echter als we na een tijdje terugkomen gaan de mannen op pad en lukt het ons om een aantal geweldige foto's te maken. Naast leeuwen zien we neushoorns, olifanten, kudu's, zebra's, wildebeesten (gnoes), giraffen, nijlpaarden en verschillende soorten vogels. Als we halverwege de rit uit de auto stappen voor een Sundowner hoor ik vlakbij ons kudu's alarm slaan en het geluid van een luipaard. Onze ranger heeft in de drie jaar dat ze hier werkt nog maar 5 keer een luipaard gezien. Enthousiast speuren we dan ook gezamenlijk de bergkam verder af, maar hebben helaas pech. Bij terugkomst krijgen we een werkelijk fenomenaal diner voorgeschoteld... De dagen erna blijkt dat zowel het ontbijt, de lunch als het diner outstanding zijn... Dag dieet! ;)

De tweede dag in Nambiti moeten we om 06:30 uur in de 4x4 truck zitten voor de volgende game drive waar we weer genoeg zien en beleven. Na de ochtend game drive kunnen we heerlijk relaxen in het zonnetje en schommelen in onze hangstoelen totdat we weer gaan lunchen... :)

Bij de lunch schuift nog een Zuid-Afrikaans koppel aan, Spencer en Mary....die wij vanaf nu Fred en Wilma noemen. Qua postuur is het precies omgedraaid als bij Wilma en Fred Flintstone en Wilma is wat slechter ter been. Fred ziet er enorm grappig uit met zijn veel te grote zwarte Nike muts, enorme glimlach en tanden die continue over zijn onderlip heen zitten. Heel spraakzaam zijn ze niet...maar wat we wel horen is dat Fred door middel van een competitie in de krant twee dagen all in verblijf heeft gewonnen in Elephant Rock. Als blijkt dat we dit allemaal bijzonder vinden begint hij pas voluit te spreken en vertelt hij dat hij onder andere door het meedoen met competities in de krant een reis en verblijf van 7 dagen naar Mauritius heeft gewonnen en nog een verblijf in St. Lucia.....hebben wij ook dit soort competities in Nederland?!?!

De middag game drive geeft ons weer fantastische dieren met als hoogtepunt de drie kleine leeuwtjes en 2 grote mannen, deze keer ook in een fantastische omgeving. Mooie foto's maken wordt zo een makkie! Om een indicatie te geven, Mies had van alleen deze middag al 305 foto's hahaha. Enkele hiervan zijn alweer geuploaded! Bij terugkomst zijn we behoorlijk gelukkig en voldaan, dit was echt genieten! Tegen de gasten zeg ik tot zo bij het eten maar zodra ik bij onze kamer aankom blijkt dat wij niet meer bij de rest aan tafel zullen aanschuiven. Mies heeft als verrassing geregeld dat we een private diner hebben en dat er een warm bad met champagne klaar staat. Na de verrassing en het huwelijksaanzoek van vorig jaar vertrouw ik het niet helemaal... Maar hier blijft het echt bij hahaha. Super lief toch!

Die nacht is het vrij fris en besluit ik de elektrische deken te gebruiken...al gauw val ik in slaap en vergeet ik hem uit te doen. Ik kan je vertellen, toen ik middenin de nacht wakker werd had ik het bloody hot. Deze ochtend blijken we maar met zijn vieren op game drive te gaan... De anderen willen uitslapen, mijn inziens zonde!. Zo zien we beide soorten neushoorns van heel dichtbij! Afgelopen nacht zijn er in een reservaat dichtbij weer twee neushoorns op gruwelijke wijze afgemaakt en dat alleen maar vanwege hun hoorns. Neerschieten die mensen wat mij betreft!

Terwijl ik foto's zit te uploaden horen we dat er in een game reserve net buiten Johannesburg een Amerikaanse vrouw door een leeuw aan haar arm uit de auto is getrokken en gedood is. Terwijl juist benadrukt wordt dat je, je raam gesloten moet houden...adviezen en regels zijn er duidelijk niet voor niets. Hoe mooi de fotomogelijkheid ook is, wij houden ons aan de regels! Vanaf het moment dat ik dit schrijf hebben we nog twee game drives te gaan, vanavond en morgen ochtend. Hierna zullen we al vroeg naar onze volgende bestemming vertrekken... St. Lucia here we come!!!

Royal Natal, Drakensbergen

South Afrika 2015

27, 28,29,30 mei 2015

2014 zou voorlopig het laatste jaar zijn dat we een grotere reis zouden maken. We hadden immers gehoopt dat ons appartement verkocht zou zijn, wij inmiddels dus verhuisd zouden zijn en een trouwdatum zouden hebben. Echter liep het anders met als resultaat dat we in januari tegen elkaar zeiden.... wat gaan we doen met onze zomervakantie?! We keken elkaar aan en wisten het direct... twee dagen later had Mies ons reisplan al bedacht.

Hier zitten we dan in het voor ons zo vertrouwde, heerlijke en prachtige Afrika!

Tijdens de vlucht beseffen we ons maar weer goed dat we boffen dat we dit soort reizen kunnen maken en dat ieder individu zijn of haar eigen beweegredenen heeft om dit prachtige land te bezoeken, soms leuk en soms ook minder leuk. Zo komt de man die naast ons zit uit Vancouver (onze volgende reis gaat alweer door onze gedachten heen...) en gaat zijn zoon in Afrika opzoeken, de vrouw voor ons woont in Amerika en gaat haar moeder verassen omdat ze 90 jaar wordt en twee Zuid-Afrikaanse jonge dames in de rij achter ons vliegen vanuit Florida terug naar Johannesburg om hun vader te begraven.

Vanaf Schiphol tot aankomst (inclusief paspoort controle) verloopt zeer voorspoedig en we staan dan ook binnen een mum van tijd bij ons vervoer naar onze eerste overnachting. Ruimte zat in een 19 persoons busje voor 2 personen hahaha....hij rijd alleen wel ontiegelijk langzaam. Onze eerste overnachting is prima en na een goede nachtrust en een traditioneel ontbijt (bacon & eggs, sunny side up) worden we terug naar het vliegveld gebracht om onze huurauto op te halen. Gloedje nieuw en zonder een enkel krasje op de auto te vinden (vraag me nu al af of we dat zo kunnen houden aangezien we bijvoorbeeld Kruger nog ingaan) rijden we weg op weg naar onze eerste bestemming, de Drakensbergen.

Thendele Resort, Royal Natal National Park bevindt zich op 1 van de meest adembenemende plekken in het land met uitzicht op het wereldberoemde amfitheater! Het is werkelijk een hikers paradise met wandelingen die kunnen variëren van een aantal uur tot een aantal dagen. Archeologisch onderzoek toont aan dat hier al meer dan 5000 jaar mensen wonen (san or bushman). We zijn al eerder in de Drakensbergen geweest, maar ook dit gedeelte is weer adembenemend. Goede faciliteiten en een werkelijk fenomenaal uitzicht maken dat we ons direct relaxt en op ons gemak voelen.

Op vrijdag hebben we een wandeltocht van ruim 7 uur gemaakt (14 km in totaal) met als hoogtepunt een fantastisch uitzicht op het amfitheater en de steil oplopende rotsen onder het toeziend oog van een grote groep Baboons. Terug bij ons huisje aangekomen waren onze benen helemaal op. Op zaterdag rustiger aangedaan en een wandeltocht richting Tiger Falls gemaakt.....hot hot hot maar wederom een mooie route en dus zeker vermoeide benen waard! :) In de middag doen we lekker rustig aan en genieten we onder het genot van chips, Savannah en een heerlijk wijntje van het uitzicht.

Welkom op ons Reislog!

Hallo en welkom opons reisblog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdensonze reis naar Zuid-Afrika. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over onszelf en de reis die we gaan maken vind je in het profielen als je op de linksaan de rechterkant van dit reisblog klikt kun je onder andere meer informatie over de overnachtingsadressen vinden.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan vooronze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We doen ons best om zodra het mogelijk is ons reisblog bij te werken, maar omdat we regelmatig op plekken zullen zijn waar we geen internet hebben zal het reisblog in ieder geval niet elke dag worden bijgewerkt. Waarschijnlijk zal er om de paar dagen een update volgen.

Wezien je dan ookgraag terug opons reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk datje metons meereist!

Liefs,

Michel & Leonie

Ps.De oproep bovenaan dit reisblog om ons extra fotoruimte kado te doen mogen jullie negeren, we zijn niet van plan om meer dan 200 foto's te uploaden dus extra ruimte is niet nodig!